Płock, jedno z najstarszych miast w Polsce, ma również bogatą historię bibliotek. Pierwsze zapiski o bibliotece w Płocku związane są z katedrą i sięgają XI wieku. Pierwszą płocką biblioteką, którą we współczesnym rozumieniu bibliotekarstwa traktujemy jako publicznie dostępną, była powstała 1 listopada 1906 r. Czytelnia Polska zlokalizowana w domu księgarza Stanisława Betleya przy ul. Królewieckiej 19. Finansowano ją ze składek społecznych, budżetu magistratu oraz opłat użytkowników.
Pierwsza w mieście Miejska Biblioteka Publiczna otwarta została 14 listopada 1937 r. w budynku przy ul. Kościuszki 3. Inicjatorem jej powołania był Inspektorat Szkolny, a prace przygotowawcze powierzono Sekcji Publicznej Miejskiej Komisji Oświaty Pozaszkolnej pod kierunkiem Marii Wasiakowej. Księgozbiór biblioteki pochodził ze zbiórki społecznej i ofiar pieniężnych zebranych przez członków sekcji i w dniu otwarcia liczył 1872 tomy, by po dwóch latach osiągnąć 4 tysiące. Twórcy biblioteki, której nadano imię Stefana Dembego mieli nadzieję, że placówka stanie się ośrodkiem kulturalno-oświatowym promieniującym, jak pisała miejscowa prasa na cały nasz gród.
Wybuch drugiej wojny światowej prawie całkowicie zniszczył zasoby zarówno tej placówki, jak też pozostałych bibliotek oświatowych w mieście. Jedyną ocalałą w Płocku była Biblioteka im. Zielińskich i to ona, zaraz po wyzwoleniu, już 12 lutego 1945 r. zaczęła udostępniać swój księgozbiór.
Wznawianie działalności bibliotek publicznych w Płocku zainicjowano 12 lutego 1946 r. Wówczas to na posiedzeniu Powiatowej Rady Narodowej podjęto decyzję o powołaniu Biblioteki Powiatowej w Płocku. Do organizacji placówki przystąpiono dopiero we wrześniu tegoż roku. Głównym zadaniem Bibliotekibyło zorganizowanie sieci bibliotek w powiecie oraz nadzór merytoryczny nad ich działalnością.
Miejską Bibliotekę Publiczną reaktywowano 21 stycznia 1948 r. w odbudowanym po zniszczeniach wojennych budynku przy ulicy Kościuszki 3 i w tym samym lokalu funkcjonowała ona do 1974 r. Upowszechnianie książki wspomagały tworzone w dzielnicach miasta filie biblioteczne – Filia nr 1 w dzielnicy Radziwie (1951 r.), Filia nr 2 Rogatki Warszawskie (maj 1965 r.), Filia nr 3 (1968 r.). Do 1974 r. utworzono ich w sumie cztery.
Rok 1975 przyniósł zasadnicze zmiany administracyjne. 1 lipca 1975 r. wojewoda nowo utworzonego Województwa Płockiego, na bazie powiatowych bibliotek w Płocku i Kutnie powołał Wojewódzką i Miejską Bibliotekę Publiczną, którą 1 stycznia 1978 r. przemianowano na Wojewódzką Bibliotekę Publiczną.
Od stycznia 1999 roku, w wyniku kolejnej reformy administracyjnej, Płock przestał pełnić funkcję miasta wojewódzkiego.
Organem założycielskim dla biblioteki stał się samorząd gminy Płock. Zmienił się więc jej dotychczasowy zasięg działania i sama nazwa. Uchwałą Rady Miasta przyjęto dla biblioteki nazwę Książnica Płocka im. Władysława Broniewskiego, utrzymując imię patrona nadane bibliotece 9 grudnia 1997 r.
Obecnie w skład Książnicy Płockiej wchodzą działy pracy w gmachu głównym oraz 13 filii bibliotecznych, Biblioteka dla dzieci im. Wandy Chotomskiej i dział zbiorów audiowizualnych.
Od roku 2000 na mocy porozumienia zawartego między Zarządem Miasta Płocka a zarządem Powiatu w Płocku, Książnica Płocka sprawuje opiekę merytoryczną nad bibliotekami samorządowymi w terenie, pełniąc tym samym funkcję biblioteki powiatowej.
Biblioteka publiczna przez wiele lat nie posiadała swojego budynku a poszczególne działy pracy rozproszone były na terenie całego miasta. Po długich staraniach w 1987 r. przekazano na potrzeby biblioteki budynek przy ul. T.Kościuszki 6, który biblioteka faktycznie przejęła w 1989 r. Uroczyste otwarcie dla czytelników miało miejsce 15 stycznia 1990 r. Gmach ten powstał w 1902 r. na potrzeby Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, jest jednym z ciekawszych i okazalszych w mieście.
Książnica Płocka, kontynuatorka Miejskiej Biblioteki Publicznej, jest jego jedenastym użytkownikiem i tu, w roku 2002 obchodziła dwa jubileusze: 65-lecie istnienia i 100-lecie wybudowania dzisiejszej siedziby.
Dziś śmiało można powiedzieć, że Książnica Płocka stała się nieodłącznym i wyjątkowo istotnym elementem krajobrazu kulturalnego miasta, promieniując – jak chciano u jej zarania – na cały nasz gród.